Presidentsverkiezingen in Ghana.

Eindelijk heb ik weer Wifi. In Ghana is dat duidelijk minder dan in Togo of Benin. Eigenlijk is het dramatisch. Als het er al is valt het regelmatig weg; waarvan akte! Terwijl ik aan het schrijven ben is Wifi plotseling weer foetsie. Maar nu werkt het weer, snel actie!

Op 30 november ga ik 's avonds naar het Kotoka vliegveld in Accra om Matty op te halen. De rit met de taxi voert door een pikdonkere stad. De chauffeur spreekt geen Engels en op alles wat ik hem vraag of zeg krijg ik het zelfde antwoord: ,, Yeah, airport''.
Bij het vliegveld wil hij me afzetten bij 'Departures', ik stap maar uit en loop het laatste stuk naar 'Arrivals'. Het vliegtuig van Matty is inmiddels geland wanneer ik aankom maar er zijn wat problemen met de bagage waardoor ik toch nog ruim een uur moet wachten voordat ze naar buiten komt gereden met haar bagage, waaronder een enorme fietsdoos.
De volgende dag ontbijten we op ons gemak en zetten we de fiets van Matty in elkaar. Daarna naar de ambassade van Ivoorkust om een visum aan te vragen. Dat verloopt vrij voorspoedig maar helaas kunnen we ons visum pas ophalen na het weekend omdat vrijdag een december een feestdag is in Ivoorkust.
Ook nu valt het me trouwens weer op hoe druk het is in Accra; vooral het verkeer, is een drama, staat op heel veel plaatsen muurvast. Ik kan verder helaas weinig ontdekken wat het de moeite waard maakt om hier nog een paar dagen te blijven totdat we ons visum op kunnen halen! Dus, dat doen we dan ook niet. We besluiten om een paar dagen naar het strand te gaan, naar Senya Bereku of naar Winneba.

Om Accra uit te komen is een pittige vuurdoop voor Matty; ........!Zoooo druk!.........we volgen de wat kleinere wegen door de stad, door woonwijken en industri